در این جلسه کارشناسی که با حضور نمایندگانی از نهادهای ذی‌ربط از جمله فرمانداری ساوجبلاغ، اداره کل محیط زیست استان، دستگاه‌های اجرایی، بخش خصوصی و نمایندگان شهرک‌های صنعتی برگزار شد، مسئله تعیین حداقل میزان فضای سبز در شهرکهای صنعتی و نحوه تخصیص آن توسط واحدهای صنعتی و شهرک های صنعتی مورد بررسی قرار گرفت.یکی از محورهای اصلی بحث، نحوه اجرای ماده ۱۵ قانون هوای پاک و تفاوت در برداشت از آن بود. بر اساس این ماده، واحدهای صنعتی جدیدالاحداث موظف به اختصاص حداقل ۱۰ درصد از عرصه خود به فضای سبز هستند، اما ابهام در مورد مشمول بودن واحدهای قدیمی‌تر و نحوه محاسبه این درصد همچنان مطرح است.در برخی موارد، سابقه دریافت مجوزهای پایان کار از شهرداری و پرداخت هزینه‌های مربوط به فضای سبز در سال‌های گذشته، موجب شده واحدهای صنعتی خواستار به رسمیت شناختن این سوابق و جلوگیری از الزام به اجرای مجدد فضای سبز شوند. از سوی دیگر، اختلاف نظر درباره سهم شهرک‌ساز و واحد صنعتی در تأمین کل فضای سبز شهرک، موجب بروز چالش در فرآیند توسعه واحدها شده است.بر اساس برخی ضوابط اعلام‌شده، مجموع فضای سبز مورد انتظار در شهرک‌های صنعتی تا ۲۵ درصد نیز در نظر گرفته شده که شامل ۱۰ درصد از سوی واحدها و ۱۵ درصد توسط شهرک‌سازان است. این در حالی است که وجود تفاسیر و مصوبات مختلف در سطح استانی و ملی مشکلاتی را در این خصوص به وجود آورده است.در این نشست، اقدامات داوطلبانه برخی شهرک‌ها در زمینه ایجاد فضای سبز، ساخت تصفیه‌خانه و کاشت نهال با همکاری منابع طبیعی مطرح شد. با وجود این تلاش‌ها، عدم شفافیت در فرآیند ارزیابی و تأیید فضای سبز موجود، از جمله موانع پیش روی صنعتگران عنوان شد.در پایان جلسه، مقرر شد بررسی دقیق‌تر موضوع از طریق کارگروه زیربنایی استان پیگیری شده و اجرای طرح توسعه واحدهای تولیدی مستقر در شهرک صنعتی هشتگرد که از نظر ضوابط استقرار در رده های زیست محیطی بالاتر از 3 قرار دارند از طریق کمیسیون ماده (11) پیگیری گردد.